تفاوت بدهی کوتاه مدت و بلند مدت

تفاوت بدهی کوتاه مدت و بلند مدت

در سمت چپ ترازنامه بدهی ها قراردارند که در دو گروه جاری و بلند مدت و یا کوتاه مدت و بلند مدت دسته بندی می شوند . فرقی ندارد که در کدام گروه هستند همگی جزوی از بدهی های شرکت می باشد اما برای سهولت در دسترسی و تصمیم گیری مدیران در این دو دسته قرار داده می شوند .

برای مثال وامی گه باز پرداخت پنج ساله دارد  در گروه بدهی های بلند مدت قرار می گیرد .

 مانند وام احداث شرکت های تولیدی  - وام مسکن – وام گسترش و توسعه کارخانه 

وام های بانکی بلند مدت وام هایی هستند که سررسید آنها بیش از یک سال است این قبیل وام ها برای رفع نیازهای بلند مدت مانند خرید برخی از انواع دارایی ثابت مناسب هستند . نرخ بهره این قبیل وام ها معمولاً به دلیل سر رسید طولانی تر آنها بیشتر از نرخ وام های کوتاه مدت است

بطور کلی هر بدهی ای که تا پایان دوره مالی تسویه می شود را در گروه بدهی های کوتاه مدت دسته بندی می کنند و هر بدهی ای را که به بیش از یک دوره مالی برای تسویه کامل زمان نیاز دارد بدهی های بلند مدت گفته می شود .

بدهی های کوتاه مدت از نظر تعدادی بسیار بیشتر از بدهی های بلند مدت می باشند زیرا برای شرکت ها میسر نیست که دارایی های خود را برای طولانی مدت در اختیار شرکت دیگری قرار بدهند اما بیشتر بانک ها و موسسات اعتباری با در نظر گرفتن میزان تورم سال های آتی اقدام به پرداخت درایی های خود تحت عنوان وام به شرکت ها نموده و برای هر سال مبلغی سود از شرکت فوق دریافت می کنند .
از نظر حسابداری اگر به این بدهی ها نگاه کنیم هر دو کاهنده سود می باشند و هیچ تفاوتی از لحاظ ماهیت با یکدیگر ندارند اما برای سهولت در گزارش گیری در دو دسته کوتاه مدت و بلند مدت دسته بندی می شوند . 
بدهی ها را بیشتر با عناوین اسناد پرداختنی و یا حساب های پرداختنی کوتاه مدت و بلند مدت بیان می کنیم . در نظر داشته باشید که بیشتر وام های دریافتی شرکت در گروه بلند مدت قرار می گیرند .

بیبشتر بخوانید بدهی ها و انواع آن

 

 

مطالب مرتبط