استاندارد حسابداری شماره 13
استاندارد حسابداری شماره 13 در خصوص حسابداری مخارج تامین مالی صحبت می کند .
هدف اين استاندارد، تجويز نحوه عمل حسابداري مخارج تأمين مالي است. براساس اين استاندارد، مخارج تأمين مالي عموماً بلافاصله به عنوان هزينه دوره شناسايي مي‌شود، به استثناي مواردي كه اين مخارج به حساب دارايي واجد شرايط منظور مي‌گردد.
اين استاندارد بايد براي حسابداري مخارج تامين مالي بكار گرفته شود.
مخارج واقعي يا انتسابي به حقوق صاحبان سرمايه، در اين استاندارد مطرح نمي‌شود.
تعاريف
اصطلاحات ذيل در اين استاندارد با معاني مشخص زير بكار رفته است:
· مخارج تأمين مالي : عبارت است از سود تضمين شده، كارمزد و ساير مخارجي كه واحد تجاري براي تأمين منابع مالي متحمل مي‌شود.
· دارايي واجد شرايط : يك دارايي است كه آماده سازي آن جهت استفاده مورد انتظار يا فروش الزاماً مدت زيادي طول مي‌كشد.
مخارج تأمين مالي ممكن است شامل موارد زير باشد:
الف. سود تضمين شده، كارمزد و جرايم ديركرد تسهيلات مالي كوتاه‌مدت و بلندمدت.
ب . مخارج جنبي تسهيلات مالي دريافتي از قبيل حق ثبت و حق تمبـر اسنـاد تضميني واگذاري در رابطه با قراردادهاي مربوط.
ج . مخارج تأمين مالي مربوط به قراردادهاي اجاره به شرط تمليك و خريد اقساطي كه براساس استانداردهاي حسابداري مربوط شناسايي مي‌شود.
د . تفاوت تسعير ارز ناشي از تسهيلات ارزي دريافتي تا حدي كه به عنوان تعديل سود تضمين شده و كارمزد تسهيلات مذكور محسوب مي‌شود.
دانلود کامل استاندارد حسابداری شماره 13 به صورت پی دی اف
مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این پست